Jak wyznaczać cele w sporcie?

Psychologia sportu podejmuje się także wyznaczania celów sportowych. Pozwala to na osiąganie jak najwyższych rezultatów poprzez wyznaczenia założeń i dążenia do nich. Wyznaczanie celów opartych na wartościach skutecznie motywuje do działania i mobilizuje energię. Także pomaga to skoncentrować na aspekcie, który zawodnik chce osiągnąć. Początek sezonu jest idealnym czasem, aby wyznaczyć cele treningowe, jeśli zostaną one w odpowiedni sposób wyznaczone wpłynie to na wewnętrzną motywację, wytrwałość, wzmocni pewność siebie, kontrolę pobudzenia i koncentrację( Beknke M. i inni, 2017). Strategie skutecznego wyznaczenia celów zakładają jaki on powinien być. Określa się go precyzyjnym, mierzalnym, operacyjnym, realistyczny, określony w kontekście, rozwijany, zapisany.

Czym są cele treningowe i startowe?

Cele można podzielić na treningowe i startowe. Startowe skupiają się na aspektach głównie mentalnych, a do treningowych dochodzą cele umiejętności sportowych, czerpanie radości odczuwania przyjemności. Czymś co popycha nas do działania jest motywacja. Rozumiana w psychologii sportu jako „działanie, które jest efektem realizacji potrzeb psychologicznych” (Deci E. L.,2000). Te potrzeby psychologiczne to autonomia, kompetencja, relacja. Zapoznanie się przez sztab szkoleniowy z indywidualnymi potrzebami zawodnika jest motywacją wewnętrzną. Jest to ogromny krok do lepszej współpracy. Świadomość czemu trenuje ten sport, a nie inną dyscyplinę, co dla niego jest najważniejszą w sporcie, czego on oczekuje od szkolenia, jakie chce spodziewane wyniki osiągnąć. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę stopień trudności wykonywanych zadań. Istotne jest, aby dostosować zadania do indywidualnego wyszkolenia i możliwości sprawności jednostki, jest to kluczowy istotny czynniki motywacyjny (Sankowski T., 2001).

Jakie zagrożenia niesie ze sobą sportowa rywalizacja?

Warto zwrócić uwagę na psychologiczne zagrożenia, jakie niesie aspekt treningu i rywalizacji sportowej. Można do nich zaliczyć presję tłumu, skrajny wysiłek psychofizyczny organizmu, skrajne wyczerpanie, czyli wysoka urazowość (Graczyk M. i inni, 1994). Sportowcy zmagają się również z zaburzeniami nastrojów, zaburzeniami jedzenia w celu jak najwyższych rezultatów bez patrzenia na konsekwencje w późniejszym etapie (Łuszczyńska A., 2011). Psychologia w treningu i rywalizacji sportowej ma za zadanie uporanie się z zaburzeniami, jakie mogą się pojawić w głowach sportowców, którzy są zdeterminowani do osiągania najlepszego poziomu.