Dogoterapia / felinoterapia

Dla kogo?
Zajęcia kierowane dla dzieci w wieku 3-6 lat.

Cel zajęć:
Zajęcia terapeutyczne z udziałem zwierzęcia domowego (psa lub kota). Podczas zajęć zwierzę staje się motywatorem, który skutecznie zachęca do wykonywania określonych zadań i pracy nad sobą. Kontakt ze zwierzęciem pomaga dzieciom otworzyć się na innych, rozwijać empatię i zachowania prospołeczne oraz pracować nad swoimi emocjami.

Korzyści dla dzieci wynikające z uczestniczenia w zajęciach Dogoterapii / Felinoterapii

Zajęcia grupowe (6-10 uczestników) z udziałem zwierzęcia domowego. Ćwiczenia wykonywane podczas dogoterapii dopasowywane są do indywidualnych potrzeb uczestników.
Zajęcia oparte są na ćwiczeniach w zakresie:

• poznania budowy ciała zwierząt;
• wzmacniania orientacji w schemacie ciała, kształtowanie lateralizacji;
• usprawniania sprawności ruchowej;
• angażowania narządów zmysłu (dotyk, słuch, wzrok);
• wzmacniania koncentracji uwagi;
• poznania obowiązków wynikających z opieki nad zwierzęciem – wzmacnianie odpowiedzialności;
• obniżania napięcia emocjonalnego;
• oswajania z towarzystwem zwierzęcia domowego (praca nad lękiem, zmniejszanie poziomu agresji).
  

Czas trwania:
Zajęcia grupowe trwające 30 minut, 1 raz w tygodniu.

Dogoterapia i Felinoterapia

Aleksandra Marcinowska

„To, w jaki sposób gatunek ludzki traktuje braci mniejszych, jest wyznacznikiem rozwoju cywilizacji i miernikiem naszego humanizmu. Dostrzeżenie w psie partnera łagodzi antropocentryzm nauki, dając prawo godnego istnienia nie tylko człowiekowi, lecz także jego najbliższemu towarzyszowi jakim jest pies.” K. Sipowicz, E. Najbert, T. Pietras „Dogoterapia”.

Dogoterapia

Dogoterapia jest procesem terapeutycznym, który w swoich działaniach ma na celu poprawę stanu zdrowia i funkcjonowania człowieka, z uczestnictwem psa terapeuty, który jest pod okiem osoby nadzorującej psa – dogoterapeuty. Terapia pomaga w procesie rehabilitacji i przynosi zauważalną poprawę samopoczucia i nastroju oraz funkcjonowania dzieci niepełnosprawnych. Ten rodzaj terapii jest także polecana osobą starszym i samotnym.

Praca z psem polega na nawiązaniu specyficznej więzi psychicznej pomiędzy psem, a osobą która korzysta z kuracji, jej nieodłączny m elementem są różnego rodzaju ćwiczenia, gry oraz zabawy dostosowane do wieku i możliwości pacjenta. Terapia może być grupowa lub indywidualna. Zalety dogoterapii, można rozpatrywać w aspektach: emocjonalnym, poznawczym, społecznym, zdrowotnym i instrumentalnym.

Dogoterapia pomaga w kształtowaniu i rozwijaniu uczuć oraz emocji, uczy empatii oraz otwartości. Podczas terapii dzieci uczą się respektowania potrzeb zwierząt oraz zasad bezpieczeństwa. Zajęcia z udziałem psów są, nie tylko źródłem przyjemności, ale również motywują dzieci do działania, wspomagają sprawność fizyczną i psychiczną młodego człowieka jak także komunikację werbalną i niewerbalną oraz stanowią podstawę do rozwijania relacji interpersonalnych. Terapia z udziałem psów jest skierowana do pacjentów w każdym wieku: dzieci, dorosłych, a nawet seniorów. Kontakt ze zwierzęciem wspomaga produkcja endorfiny, wspiera rozwój funkcji poznawczych i umiejętność komunikacji, oprócz tego zabawy ze zwierzęciem są formą ćwiczeń wspierających: koordynację ruchową, poprawę płynności ruchów i orientacji przestrzennej.

Dogoterapię poleca się wszystkim osobą z jakąkolwiek niepełnosprawnością, ograniczeniem bądź dysfunkcja, psy są wykorzystywanie do wspomagania leczenia: urazów rdzenia kręgowego, zaniku mięśni czy porażenia mózgowego. Ponadto dogoterapia może wspomagać pacjentów zmagających się z zaburzeniami psychicznymi jak: autyzm, depresja, zespół Aspergera czy zespół stresu pourazowego. Zalety dogoterapii:

• wspomaga rozwój mowy i wzbogaca słownik
• przełamuje lęk
• rozwija motorykę dużą i małą
• rozwija funkcje poznawcze
• stymuluje zmysły
• ćwiczy koncentrację uwagi
• ćwiczy koordynację ruchów oraz orientację przestrzenną
• rozwija myślenie przyczynowo-skutkowe
• stymuluje pracy mięśni poprzez wykonywanie ćwiczeń ruchowych
• buduje poczucie pewności siebie
• podnosi aktywność
• uczy samodzielności i odpowiedzialności
• łagodzi stres
• rozwija spontaniczną aktywność
• motywuje do podejmowania działań
• uczy właściwych postaw w stosunku do zwierząt
• uczy zasad bezpieczeństwa postępowania z psami
• buduje więzi emocjonalne u osób z trudnym kontaktem

Psi terapeuta powinien wyróżniać się zrównoważeniem i następującymi cechami:

• łagodnym spokojnym usposobieniem
• przyjaznym nastawieniem, nie tylko w stosunku do osób znajomych, ale także obcych
• dobrymi umiejętnościami adaptacyjnymi
• cierpliwością i tolerancją w stosunku do ludzi
• wytrzymałością na niewielki ból
• posłuszeństwem

Pies musi zdać egzamin przed przystąpieniem do pracy ocenia się go umiejętności oraz cechy charakteru.

Felinoterapia

Felinoterapia to forma leczenia, opierająca się na kontakcie fizycznym pacjenta z kotem. Zwierzę zmusza osobę do uspokojenia się, opanowania gwałtownych ruchów po to aby dać się pogłaskać. Towarzystwo kota poprawia humor odciągając od bólu czy osamotnienia. Rola kociego terapeuty w tym przypadku ogranicza się do samej jego obecności, jego towarzystwo przynosi relaks, a także dodaje poczucia bezpieczeństwa, sprawności oraz odpowiedzialności.

Naukowcy od lat badają wpływ stały, w kontaktów z kotem na zdrowie ludzi, przede wszystkim zwracają uwagę na kocie mruczenie, o którym wiemy że poprawia gęstość kości oraz sprawia, że złamania szybciej się zrastają. Kontakty z kotem przynoszą, także ukojenie w różnego rodzaju problemach, zarówno psychicznych jak i fizycznych. Koty z natury nie narzucają się, przez co rozwijają empatię i wrażliwość u najmłodszych, a dodatkowo uczą cierpliwości i samokontroli motywując do działania.

Felinoterapia jest skierowana przede wszystkim do osób niepełnosprawnych, starszych oraz dzieci, którzy cierpią z powodu:

• zaburzeń lękowych
• nadpobudliwości
• zaburzeń zachowania i emocji
• autyzmu
• artretyzmu
• nieśmiałości i zahamowań społecznych
• dystrofii mięśniowej
• uszkodzeniem wzroku lub słuchu
• chorób psychicznych
• depresji
• samotnością

Kot terapeuta poprawia samopoczucie, koncentracje oraz podwyższa uczucie bezpieczeństwa, poprzez obniżenie poziomu lęku i stresu poprawia komunikatywność i zdolność do okazywania emocji i uczuć.

W tym przypadku nie jest ważna rasa zwierzęcia, a przede wszystkim jego charakter, który musi uwzględniać kilka pożądanych cech, jak np.: chęć towarzyszenia człowiekowi, cierpliwość,dobre zdrowie oraz łagodność .

Felinoterapia, nie jest w Polsce tak popularna jak dogoterapia.