Dla kogo?
Zajęcia kierowane dla dzieci w wieku 3-6 lat.
Cel zajęć:
Zajęcia terapeutyczne z udziałem zwierzęcia domowego (psa lub kota). Podczas zajęć zwierzę staje się motywatorem, który skutecznie zachęca do wykonywania określonych zadań i pracy nad sobą. Kontakt ze zwierzęciem pomaga dzieciom otworzyć się na innych, rozwijać empatię i zachowania prospołeczne oraz pracować nad swoimi emocjami.
Korzyści dla dzieci wynikające z uczestniczenia w zajęciach Dogoterapii / Felinoterapii
Zajęcia grupowe (6-10 uczestników) z udziałem zwierzęcia domowego. Ćwiczenia wykonywane podczas dogoterapii dopasowywane są do indywidualnych potrzeb uczestników.
Zajęcia oparte są na ćwiczeniach w zakresie:
- poznania budowy ciała zwierząt;
- wzmacniania orientacji w schemacie ciała, kształtowanie lateralizacji;
- usprawniania sprawności ruchowej;
- angażowania narządów zmysłu (dotyk, słuch, wzrok);
- wzmacniania koncentracji uwagi;
- poznania obowiązków wynikających z opieki nad zwierzęciem – wzmacnianie odpowiedzialności;
- obniżania napięcia emocjonalnego;
- oswajania z towarzystwem zwierzęcia domowego (praca nad lękiem, zmniejszanie poziomu agresji).
Czas trwania:
Zajęcia grupowe trwające 30 minut, 1 raz w tygodniu.
Dogoterapia i Felinoterapia
Aleksandra Marcinowska
„To, w jaki sposób gatunek ludzki traktuje braci mniejszych, jest wyznacznikiem rozwoju cywilizacji i miernikiem naszego humanizmu. Dostrzeżenie w psie partnera łagodzi antropocentryzm nauki, dając prawo godnego istnienia nie tylko człowiekowi, lecz także jego najbliższemu towarzyszowi jakim jest pies.” K. Sipowicz, E. Najbert, T. Pietras „Dogoterapia”.
Zajęcia z dogoterapii w przedszkolu
Dogoterapia jest procesem terapeutycznym, który w swoich działaniach ma na celu poprawę stanu zdrowia i funkcjonowania człowieka, z uczestnictwem psa terapeuty, który jest pod okiem osoby nadzorującej psa – dogoterapeuty. Terapia pomaga w procesie rehabilitacji i przynosi zauważalną poprawę samopoczucia i nastroju oraz funkcjonowania dzieci niepełnosprawnych. Ten rodzaj terapii jest także polecana osobą starszym i samotnym.
Praca z psem polega na nawiązaniu specyficznej więzi psychicznej pomiędzy psem, a osobą która korzysta z kuracji, jej nieodłączny m elementem są różnego rodzaju ćwiczenia, gry oraz zabawy dostosowane do wieku i możliwości pacjenta. Terapia może być grupowa lub indywidualna. Zalety dogoterapii, można rozpatrywać w aspektach: emocjonalnym, poznawczym, społecznym, zdrowotnym i instrumentalnym.
Dogoterapia pomaga w kształtowaniu i rozwijaniu uczuć oraz emocji, uczy empatii oraz otwartości. Podczas terapii dzieci uczą się respektowania potrzeb zwierząt oraz zasad bezpieczeństwa. Zajęcia z udziałem psów są, nie tylko źródłem przyjemności, ale również motywują dzieci do działania, wspomagają sprawność fizyczną i psychiczną młodego człowieka jak także komunikację werbalną i niewerbalną oraz stanowią podstawę do rozwijania relacji interpersonalnych. Terapia z udziałem psów jest skierowana do pacjentów w każdym wieku: dzieci, dorosłych, a nawet seniorów. Kontakt ze zwierzęciem wspomaga produkcja endorfiny, wspiera rozwój funkcji poznawczych i umiejętność komunikacji, oprócz tego zabawy ze zwierzęciem są formą ćwiczeń wspierających: koordynację ruchową, poprawę płynności ruchów i orientacji przestrzennej.
Dogoterapię poleca się wszystkim osobą z jakąkolwiek niepełnosprawnością, ograniczeniem bądź dysfunkcja, psy są wykorzystywanie do wspomagania leczenia: urazów rdzenia kręgowego, zaniku mięśni czy porażenia mózgowego. Ponadto dogoterapia może wspomagać pacjentów zmagających się z zaburzeniami psychicznymi jak: autyzm, depresja, zespół Aspergera czy zespół stresu pourazowego. Zalety dogoterapii:
- wspomaga rozwój mowy i wzbogaca słownik
- przełamuje lęk
- rozwija motorykę dużą i małą
- rozwija funkcje poznawcze
- stymuluje zmysły
- ćwiczy koncentrację uwagi
- ćwiczy koordynację ruchów oraz orientację przestrzenną
- rozwija myślenie przyczynowo-skutkowe
- stymuluje pracy mięśni poprzez wykonywanie ćwiczeń ruchowych
- buduje poczucie pewności siebie
- podnosi aktywność
- uczy samodzielności i odpowiedzialności
- łagodzi stres
- rozwija spontaniczną aktywność
- motywuje do podejmowania działań
- uczy właściwych postaw w stosunku do zwierząt
- uczy zasad bezpieczeństwa postępowania z psami
- buduje więzi emocjonalne u osób z trudnym kontaktem
Psi terapeuta powinien wyróżniać się zrównoważeniem i następującymi cechami:
- łagodnym spokojnym usposobieniem
- przyjaznym nastawieniem, nie tylko w stosunku do osób znajomych, ale także obcych
- dobrymi umiejętnościami adaptacyjnymi
- cierpliwością i tolerancją w stosunku do ludzi
- wytrzymałością na niewielki ból
- posłuszeństwem
Pies musi zdać egzamin przed przystąpieniem do pracy ocenia się go umiejętności oraz cechy charakteru.
Felinoterapia
Felinoterapia to forma leczenia, opierająca się na kontakcie fizycznym pacjenta z kotem. Zwierzę zmusza osobę do uspokojenia się, opanowania gwałtownych ruchów po to aby dać się pogłaskać. Towarzystwo kota poprawia humor odciągając od bólu czy osamotnienia. Rola kociego terapeuty w tym przypadku ogranicza się do samej jego obecności, jego towarzystwo przynosi relaks, a także dodaje poczucia bezpieczeństwa, sprawności oraz odpowiedzialności.
Naukowcy od lat badają wpływ stały, w kontaktów z kotem na zdrowie ludzi, przede wszystkim zwracają uwagę na kocie mruczenie, o którym wiemy że poprawia gęstość kości oraz sprawia, że złamania szybciej się zrastają. Kontakty z kotem przynoszą, także ukojenie w różnego rodzaju problemach, zarówno psychicznych jak i fizycznych. Koty z natury nie narzucają się, przez co rozwijają empatię i wrażliwość u najmłodszych, a dodatkowo uczą cierpliwości i samokontroli motywując do działania.
Felinoterapia jest skierowana przede wszystkim do osób niepełnosprawnych, starszych oraz dzieci, którzy cierpią z powodu:
- zaburzeń lękowych
- nadpobudliwości
- zaburzeń zachowania i emocji
- autyzmu
- artretyzmu
- nieśmiałości i zahamowań społecznych
- dystrofii mięśniowej
- uszkodzeniem wzroku lub słuchu
- chorób psychicznych
- depresji
- samotnością
Kot terapeuta poprawia samopoczucie, koncentracje oraz podwyższa uczucie bezpieczeństwa, poprzez obniżenie poziomu lęku i stresu poprawia komunikatywność i zdolność do okazywania emocji i uczuć.
W tym przypadku nie jest ważna rasa zwierzęcia, a przede wszystkim jego charakter, który musi uwzględniać kilka pożądanych cech, jak np.: chęć towarzyszenia człowiekowi, cierpliwość,dobre zdrowie oraz łagodność .
Felinoterapia, nie jest w Polsce tak popularna jak dogoterapia.
